Το δοκεῖ μπορεί να είναι και προσωπικό και απρόσωπο. Και στις δύο περιπτώσεις συντάσσεται με απαρέμφατο και δοτική προσωπική.
1. Όταν το δοκεῖ είναι προσωπικό, το απαρέμφατο είναι πάντα ειδικό και λειτουργεί ως αντικείμενό του, ενώ η δοτική προσωπική είναι του κρίνοντος προσώπου.
2. Όταν το δοκεῖ είναι απρόσωπο:
1. Όταν το δοκεῖ είναι προσωπικό, το απαρέμφατο είναι πάντα ειδικό και λειτουργεί ως αντικείμενό του, ενώ η δοτική προσωπική είναι του κρίνοντος προσώπου.
2. Όταν το δοκεῖ είναι απρόσωπο:
- Μπορεί να συντάσσεται με ειδικό απαρέμφατο ως Υποκείμενό του, και δοτική προσωπική του κρίνοντος προσώπου και μεταφράζεται ως : νομίζω ότι... π.χ Δοκεῖ δέ μοι ὁ κατήγορος ἂν ἐπιδεῖξαι...
- Μπορεί επίσης να συντάσσεται με τελικό απαρέμφατο, ως Υποκείμενό του, και δοτική προσωπική του ενεργούντος προσώπου. Μεταφράζεται ως: κρίνω καλό να..., αποφασίζω... π.χ.ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς δέκα συλλαβεῖν ...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου